ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ-ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ "ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ" Τετάρτη 27/05

ΠΡΌΣΚΛΗΣΗ ΕΔΏ 

Πώς θα διεξαχθούν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις 2020

Σε ΦΕΚ δημοσιεύτηκε ο τρόπος διεξαγωγής των πανελλαδικών εξετάσεων, γραπτών & προφορικών και ορίζεται ως εξής:

Τρόπος διεξαγωγής των Πανελληνίων 2020 Φεκ

Το Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου » κατατέθηκε από το Υπουργείο Παιδείας δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες?

Το Σχέδιο Νόμου με τίτλο «Αναβάθμιση του σχολείου και άλλες διατάξεις» κατατέθηκε από το Υπουργείο Παιδείας τον Απρίλιο  προς δημόσια διαβούλευση. Το εν λόγω σχέδιο νόμου προτείνει αλλαγές που αρχίζουν από την πρωτοβάθμια και φθάνουν μέχρι την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το Σ/Ν περιλαμβάνει 98 άρθρα και αριθμεί 125 σελίδες.

Σε ορισμένα απ’ τα άρθρα του Σ/Ν, για τα οποία υπάρχει ιστορία νομοθετικών ρυθμίσεων, και επιπλέον σημαντική βιβλιογραφία από τις επιστήμες που μελετούν την εκπαίδευση. Υπάρχει δηλαδή εμπειρία και γνώση και θα στηριχθούμε σ’ αυτήν για να σχολιάσουμε ορισμένες προτεινόμενες ρυθμίσεις. Επιστήμες – όπως η παιδαγωγική, η φιλοσοφία, η κοινωνιολογία, η πολιτική επιστήμη, η εκπαιδευτική πολιτική, και η ψυχολογία – εξετάζουν διαφορετικές πλευρές της εκπαίδευσης με σκοπό να μελετήσουν πώς συνδέεται ο θεσμός αυτός με την κοινωνία. Ειδικότερα, τα ερωτήματα που τίθενται είναι για παράδειγμα τι επιπτώσεις επιφέρει η εκπαίδευση και πώς συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή, την πρόοδο και την οικονομική ανάπτυξη; Παρ’ όλη τη διαφορετικότητα των ερωτημάτων ένας κεντρικός άξονας που διατρέχει την προβληματική των επιστημών που μελετούν την εκπαίδευση είναι οι κοινωνικές ανισότητες. Οι ανισότητες είναι άδικες και επιζήμιες για τις βάσεις της κοινωνικής συνοχής τις οποίες ιστορικά η εκπαίδευση και η εδραίωση εκπαιδευτικών αποσκοπούσε να θεραπεύσει

Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Τα θέματα στα οποία προτείνονται αλλαγές είναι πολλά. Απ’ αυτά θα σχολιάσουμε καταρχάς το θέμα της βαθμολογικής βάσης για την προαγωγή των μαθητών και την αναγραφή της διαγωγής τους στον τίτλο σπουδών, το απολυτήριο. Οι ρυθμίσεις αυτές, παιδαγωγικές στην ουσία δείχνουν ότι υπάρχει μια στροφή της πολιτικής στην εκπαίδευση προς την αυστηρότητα. Η σχολική επίδοση αντιμετωπίζεται με πιο αυστηρά κριτήρια ιδιαίτερα η προαγωγή, οι επαναληπτικές εξετάσεις και η στασιμότητα. Γνωρίζουμε ότι η εκπαίδευση που δίνει έμφαση σε ενός τύπου αυστηρότητα γρήγορα μετατρέπεται σε εργαλείο επιβολής πειθαρχίας δια ροπάλου. Γνωρίζουμε ότι σε παλαιότερες εποχές η «κοσμιωτάτη» διαγωγή συνόδευε κάθε απολυτήριο από το δημοτικό μέχρι και το εξατάξιο Γυμνάσιο. Καταργήθηκε, διότι πια δεν είχε νόημα και δε συνέβαλε σε κάτι ουσιαστικό όσον αφορά τις εκπαιδευτικές σχέσεις. Σήμερα, όμως έχει σημασία η καλλιέργεια των γνώσεων, και της ανεξαρτησίας της γνώμης. Συχνά, όποιος διαφωνεί μπορεί να θεωρηθεί και ανάγωγος. Επομένως, ποιος ο λόγος της επαναφοράς μιας ρύθμισης που δεν έχει βοηθήσει σε τίποτα παρά να πικράνει παιδιά (και γονείς) και πιθανόν να αποτελέσει εμπόδιο για περαιτέρω σπουδές;/εργασια  

Αναφορικά με το θέμα, της ίδρυσης πρότυπων και πειραματικών σχολείων. Εκτός του ότι δεν είναι σαφής ο διαχωρισμός ανάμεσα στα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία το κυριότερο είναι ότι η ενιαία δευτεροβάθμια εκπαίδευση που απευθύνεται σε όλα τα παιδιά θα αποκτήσει τέσσερις ξεχωριστές κατηγορίες σχολείων: τα γενικά, τα επαγγελματικά, τα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία. Αυτό από μόνο του δημιουργεί προβλήματα για παράδειγμα στους μαθητές και στις οικογένειές τους ως προς τι τύπο σχολείο να επιλέξουν.

Δημιουργούνται, επιπλέον, μείζονα θέματα σε πολλά επίπεδα. Ο διαχωρισμός δεν είναι σαφής ανάμεσα στα πρότυπα και τα πειραματικά σχολεία. Από τα σχετικά άρθρα για παράδειγμα δεν φαίνεται να υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές στους εκπαιδευτικούς στόχους των δυο σχολείων. Το σημείο που χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αφορά την έμφαση στα «ερευνητικά προγράμματα», που θα εκτελούνται στα σχολεία αυτά. Τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν αποτελούν ερευνητικά κέντρα. Τα ερωτήματα που τίθενται με τη ρύθμιση αυτή είναι εκτός των άλλων ποιος θα πραγματοποιεί την έρευνα, δηλαδή τη συλλογή στοιχείων οι ίδιοι οι μαθητές, ή οι μαθητές θα είναι αντικείμενο των ερευνών; Και στην πρώτη και στη δεύτερη περίπτωση δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά, όπως αυτό για παράδειγμα της πνευματικής ιδιοκτησίας, ποιος θεωρείται δημιουργός της έρευνας και επομένως ποιος δύναται να την εκμεταλλευτεί τα τυχόν αποτελέσματα και ποιος θα επωφεληθεί απ’ αυτά;  Ποιος θα δώσει έγκριση στους μαθητές να συμμετέχουν σε ερευνητικά προγράμματα; Ποιες ρήτρες και ποιες εγγυήσεις παρέχονται ότι δεν θα γίνει εκμετάλλευση των συμμετεχόντων στην έρευνα; Τι ακριβώς θα κάνουν οι μαθητές, για πόσο διάστημα, αλλά κυρίως για ποιο λόγο και πώς όλα αυτά συνδέονται με τη μόρφωσή τους σε συγκεκριμένα γνωστικά αντικείμενα; Όλα αυτά τα ερωτήματα δημιουργούν επιπλέον ανησυχίες στους ενδιαφερόμενους γονείς, μαθητές, αλλά και την ευρύτερη εκπαιδευτική κοινότητα.

Οι αγωνίες και οι ανησυχίες των γονέων ήδη εκφράζονται μέσα από επιστολές στα μέσα μαζικής ενημέρωσης συλλόγους γονέων , αρμόδιους   πώς θα γίνει επιλογή σχολείων, πώς θα γίνει η επιλογή των μαθητών που θα φοιτήσουν στο Πρότυπο σχολείο, είναι θέματα που δεν ορίζονται στο Σ/Ν. Επιπλέον η μετακύλιση του κόστους μετακίνησης των μαθητών  – από τον τόπο κατοικίας προς τα Πρότυπα σχολεία – στους γονείς ή τους κηδεμόνες είναι προβληματική καθώς θα αποτελέσει παράγοντα ανασχετικό για την υποβολή αιτήσεων εισαγωγής από μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα. Η δε επιλογή των διδασκόντων είναι και αυτή προβληματική, καθώς δεν είναι σαφές τι εννοείται στο σχετικό άρθρο ότι θα προτιμώνται οι καθηγητές που κατέχουν «αυξημένα εκπαιδευτικών προσόντα», κάτι που μπορεί να περιλαμβάνει μια επιμόρφωση ή ένα μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης. Πώς θα κριθεί η ισοτιμία και η ισοβαθμία τους; Επίσης δε δικαιολογείται πουθενά η τετραετής θητεία των εκπαιδευτικών στα σχολεία αυτά. Η καινοτομία εν γένει χρειάζεται συνέχεια για να εδραιωθεί, γι’ αυτό και δεν τεμαχίζεται σε τετραετίες.

Η διαφαινόμενη διάκριση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας εντείνεται μέσω της αξιολογικής διάκρισης σε σχολείο δημόσιο για όλους – αλλά δήθεν κατώτερης ποιότητας – και σε Πρότυπο ή Πειραματικό για ολίγους. Αυτή η διάκριση αντιβαίνει θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος περί υποχρέωσης του κράτους για παροχή ποιοτικής και ισότιμης εκπαίδευση σε όλους τους πολίτες, αλλά είναι αντίθετο με επιστημονικά πορίσματα των επιστημών της εκπαίδευσης. Όπου η διάκριση και η επιλογή των μαθητών σε διαφορετικές κατευθύνσεις (tracking) είναι μεγάλη στο εκπαιδευτικό σύστημα τόσο περισσότερο αναπαράγεται η κοινωνική ανισότητα. Κοινωνική ανισότητα σημαίνει ότι στα λεγόμενα ανώτερα σχολεία φοιτούν παιδιά που προέρχονται από μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα. Είναι γνωστό ότι η ανισότητα αντιβαίνει τη δημοκρατία και τα θεμελιώδη δικαιώματα του πολίτη. Η πρόοδος μιας κοινωνίας ιστορικά (όπως για παράδειγμα η γαλλική επανάσταση του 1789) έχει συνδεθεί με αιτήματα ισότητας και όχι ανισότητας. Η ισότητα έχει εμπνεύσει τους λαούς και όχι η ανισότητα. Η ανισότητα είναι άδικη και δεν προωθεί το συλλογικό συμφέρον κι επομένως ούτε και το ατομικό. Επιπλέον, η κοινωνία είναι δημιουργική σε συνθήκες ισότητας και ουσιαστικής δημοκρατίας.

Τα πορίσματα από την κοινωνιολογία της εκπαίδευσης, αλλά και από άλλες κοινωνικές επιστήμες δείχνουν ότι η μόρφωση συνδέεται με την κοινωνία. Η κοινωνία δίνει τα μορφωτικά εφόδια που χρειάζεται από τα μέλη της για να επιτευχθεί η κοινωνική συνέχεια. Η επιτυχία στη μόρφωση συνδέεται και με την προέλευση των μαθητών. Κι αυτό όχι διότι ευθύνονται οι μαθητές, αλλά διότι φοιτούν σε σχολεία που δεν έχουν τα απαραίτητα εφόδια για τη μόρφωσή τους, διότι δεν ενθαρρύνονται για να συνεχίσουν τις σπουδές τους, διότι δεν υπάρχουν οι εκπαιδευτικοί που θα τους εξηγήσουν στη δική τους «γλώσσα» όλα όσα χρειάζονται για να μάθουν,, διότι εν ολίγοις δεν τους δίνεται η δυνατότητα να «αριστεύσουν». Έρευνες, ήδη, από τη δεκαετία του 1960 δείχνουν ότι η σχολική επίδοση βελτιώνται όταν τα σχολεία στελεχώνονται από καλά μορφωμένους εκπαιδευτικούς, έχουν τα κατάλληλα εκπαιδευτικά μέσα και κυριαρχεί συνεργατικό κλίμα σε όλα τα επίπεδα, ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς και ανάμεσα στους μαθητές.

Έρευνες επίσης έχουν δείξει ότι με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, όπως αυτές του Σχεδίου Νόμου για το οποίο μιλάμε εδώ, ενισχύονται τάσεις ιδιωτικοποίησης καθώς οι σύνθετες διαδικασίες προγραμματισμού του εκπαιδευτικού έργου και αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας καθιστούν αναγκαία την προσφυγή σε βοήθεια που προσφέρουν εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, που όμως κατά κανόνα χρηματοδοτούνται από το κράτος. Ιδιωτικοποίηση σημαίνει επίσης ανακατανομή των υφιστάμενων πόρων. Οι αναγκαίοι πόροι που θα μπορούσαν να διατεθούν για τη βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου όλων των παιδιών διατίθενται για άλλα θέματα που δεν έχουν άμεση σχέση με τη μόρφωση, όπως για παράδειγμα τις γραφειοκρατικού τύπου σύνταξης εκθέσεων όλων των ειδών.

Η μόρφωση των μαθητών παραμελείται για ακόμη μια φορά σε επίπεδο εκπαιδευτικής πολιτικής. Εκτός από το άρθρο για την πρόληψη της σχολικής βίας απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε μέτρα που θα αποσκοπούν στη βελτίωση της διαδικασίας μάθησης, στη βελτίωση της επικοινωνίας, στη βελτίωση των υποδομών, στη βελτίωση της διοίκησης, στη βελτίωση της οργάνωσης του σχολείου, στη βελτίωση της πραγματικής δωρεάν παιδείας   και στην καλλιέργεια της αίσθησης του ανήκειν στη σχολική κοινότητα. Η θέσπιση πρότυπων σχολείων δεν βοηθά στη βελτίωση των σχολείων αντίθετα δυσχεραίνει τη λειτουργία του σχολείου, καθώς του φορτώνει περισσότερα προβλήματα όπως αυτό της διαφορετικής αξιακής αποτίμησης ενός σχολείου. Σαν να μη θεωρούνται δηλαδή όλα τα σχολεία ισότιμα. Τη δουλειά στα εναπομείναντα σχολεία χωρίς την έξτρα χρηματοδότηση που θα διατεθεί στα ξεχωριστά σχολεία θα την κάνουν οι εκπαιδευτικοί, που έχουν «φιλότιμο», διότι δεν δίνεται κανένα κίνητρο ούτε σε αυτούς, ούτε στα σχολεία, ούτε στους μαθητές. Δίνεται μόνο η αξιολόγηση. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα που δεν μπορούμε να θίξουμε αυτή τη στιγμή.

Η πρόταση για θέσπιση νέων θέσεων στο σχολείο όπως «Συντονιστών εκπαιδευτικών» με πλήρη την «παιδαγωγική ευθύνη» θεωρούμε ότι είναι προβληματική, διότι παιδαγωγική ευθύνη έχουν και οι διευθυντές και οι διδάσκοντες. Τα όρια είναι ασαφή και δημιουργούν προβληματισμούς και προβλήματα στην πράξη. Η θέσπιση του «Εκπαιδευτικού εμπιστοσύνης» είναι μια θετική πρωτοβουλία, χρειάζεται όμως να οριστούν με σαφήνεια οι αρμοδιότητές τους.

Με λίγα λόγια: η αυστηροποίηση ενός εκπαιδευτικού συστήματος και η εισαγωγή δομών που φέρνουν πιο κοντά την ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου αγαθού αυξάνουν τη δημιουργία κοινωνικών ανισοτήτων. Σε καιρό πανδημίας φάνηκε καθαρά πόσο σημαντική είναι η κοινωνία ως συλλογικότητα και πώς η επιβίωση του καθενός εξαρτάται από την επιβίωση των συνανθρώπων του. Οι ανισότητες δεν αποτελούν ασφαλή βάση, όπως είπαμε και στην εισαγωγή για την πρόοδο και την επιβίωση της κοινωνίας, αλλά μόνο η δημοκρατία και η δίκαιη συμμετοχή των πολιτών στα δημόσια αγαθά.

Το θεσμό της εκπαίδευσης μελετούν διάφορες κοινωνικές επιστήμες, όπως αναφέραμε και στην αρχή του κειμένου. Για κάθε μια προτεινόμενη αλλαγή που προβλέπει το Σ/Ν υπάρχει ήδη μεγάλη βιβλιογραφία, γνώση και εμπειρία. Καλό θα ήταν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης από το Υπουργείο.

Η πρόταση μας είναι να αποσυρθεί το Σ/Ν και να συσταθεί διεπιστημονική επιτροπή ανά επίπεδο ή βαθμίδα εκπαίδευσης, που θα μελετήσει σε βάθος τα προβλήματα της εκπαίδευσης πριν προβεί σε συστάσεις και λύσεις για τα όποια «χρονίζοντα» θέματα της εκπαίδευσης. Μόνο στη βάση επιστημονικών μελετών από διαφορετικές επιστήμες θα αναδειχθούν και οι λύσεις που χρειάζεται να υιοθετηθούν.

Η φιλοσοφία του παρόντος Σ/Ν αντανακλά απόψεις περί της κοινωνίας πριν από την πανδημία του COVID-19. Ο νέος νόμος για την εκπαίδευση πιστεύουμε ότι πρέπει να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες και τις πολύτιμες γνώσεις που αποκτήθηκαν από τη σημασία της λειτουργίας δημοσίων θεσμών – όπως αυτό του συστήματος υγείας, του συστήματος μαζικής ενημέρωσης και προστασίας, και του εκπαιδευτικού συστήματος – για την ευημερία όλων των πολιτών.

Καινοτομία είναι η αριστεία σε κάθε σχολείο. Όλα όσα επιτυγχάναμε, δηλαδή, εδώ και χρόνια χωρίς να γνωρίζουμε ότι λεγόταν έτσι, όταν ως εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές  κάναμε ό,τι έπρεπε και κάτι παραπάνω κάτω από αντίξοες συνθήκες.

Ο Σύλλογος σε μια προσπάθεια να συζητηθούν θέματα επικαιρότητας από αυτούς που ασχολούνται επιστημονικά με αυτά και με αφορμή το νέο ΝΣ για την Παιδεία θα δημοσιεύει και διαδίδει μια σειρά κειμένων από ειδικούς που κλήθηκαν να τοποθετηθούν υπό την επιστημονική τους ιδιότητα. 
απόσπασμα κειμένου για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

Ανοιχτή επιστολή της Διευθύντριας για ενημέρωση γονέων και μαθητών/τριών

Αγαπητοί γονείς, αγαπημένα μου παιδιά,

Με την επανέναρξη της λειτουργίας των σχολικών μονάδων και στην προσπάθειά μας να επανέλθουμε σταδιακά στην καθημερινότητα που είχαμε πριν την πανδημία, θα ήθελα να απευθυνθώ σε σας, τους συνοδοιπόρους μας και να σας ενημερώσω για την κατάσταση που αντιμετωπίσαμε όλο αυτό τον καιρό και αυτή που θα αντιμετωπίσουμε από εδώ και πέρα στο σχολείο…

Στις 10/3/2020, όπως όλοι/ες θυμόμαστε, ανακοινώθηκε το κλείσιμο των σχολείων λόγω κορωνοϊού και λίγες ημέρες μετά, μπήκαμε στη διαδικασία της εξ αποστάσεως διδασκαλίας.

Οι εκπαιδευτικοί χωρίς προηγούμενη επιμόρφωση, χωρίς καμία εμπειρία πάνω στα τεχνολογικά εργαλεία που ήταν απαραίτητα, χωρίς εξοπλισμό σε ηλεκτρονικές συσκευές (πολλοί/ές από εμάς αναγκαστήκαμε να αγοράσουμε με έξοδα ατομικά), με την ψυχολογική επιβάρυνση της πρωτόγνωρης κατάστασης που όλοι/ες βιώναμε, με τις αμφιβολίες μας, τις διαφωνίες μας και τα ερωτηματικά μας, ριχτήκαμε σε έναν αγώνα για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες των μαθητών/τριών μας και για να κρατήσουμε την επαφή μαζί τους!

Δημιουργήσαμε ψηφιακές τάξεις στο Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο (ασύγχρονη διδασκαλία), προετοιμάζαμε υλικό αφιερώνοντας πολλές ώρες, υπερβαίνοντας κατά πολύ το υποχρεωτικό μας ωράριο, γιατί έπρεπε το υλικό αυτό να μετατραπεί σε ψηφιακό, διορθώναμε εργασίες και κριτήρια αξιολόγησης που λαμβάναμε από τα παιδιά, διαθέσαμε ώρες πολλές σε μεταξύ μας τηλεδιασκέψεις και με τους συντονιστές εκπαιδευτικού έργου, κρατήσαμε το σχολείο «ανοικτό» καθημερινά για να σας εξυπηρετούμε σε γραφειοκρατικά ζητήματα, αναπτύξαμε ένα δίκτυο καθημερινής ηλεκτρονικής επικοινωνίας μαζί σας, μέναμε ξάγρυπνοι, εξαιτίας ενός συστήματος που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον τεράστιο όγκο των χρηστών και που κατέρρεε συνεχώς! Μας καταλαβαίνετε, γιατί την ψυχοφθόρα αυτή εμπειρία την αποκτήσατε κι εσείς, όταν σας ζητήθηκε να δημιουργήσετε μαθητικούς λογαριασμούς…

Αυτή ήταν η κατάσταση που βιώναμε όταν διάφοροι «δημοσιογράφοι» και πολιτικοί μας εξύβριζαν και μας λοιδορούσαν στα Μ.Μ.Ε., διαστρεβλώνοντας την αλήθεια, και βάζοντάς μας την ταμπέλα των τεμπέληδων και των φυγόπονων! Η κοινή γνώμη διαμορφωνόταν με βάση μια ρητορική επιθετικής απαξίωσης στο ρόλο μας και στη συμβολή μας στην κοινωνία! Αλλά εμείς συνεχίζαμε… Η εσκεμμένη απαξίωση του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών είναι μια ιστορία παλιά και οι σκοπιμότητες γνωστές! Αλλά ποιό είναι το μέλλον μιας κοινωνίας που απαξιώνει την παιδεία και τους δασκάλους της;

Όταν ξεκίνησε η σύγχρονη διδασκαλία μέσω πλατφόρμας, βγήκαν στην επιφάνεια ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα, αυτά των οικογενειών! Λόγω χαμηλού εισοδήματος, ανεργίας, τηλεργασίας γονέων, λόγω αδυναμίας σύνδεσης στο ίντερνετ κ.ά., πολλές οικογένειες αδυνατούσαν να ακολουθήσουν τις ραγδαίες εξελίξεις και πολλά παιδιά έμεναν έξω από την σύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία! Οι υποσχέσεις για εξοπλισμό που θα δινόταν σε όσες οικογένειες είχαν ανάγκη, μέσω δανεισμού, δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ. Παρότι, είχαμε κάνει καταγραφή των αναγκών σας και με λύπη μας διαπιστώσαμε ότι ήταν πολύ περισσότερες απ’ ότι φανταζόμασταν, στο σχολείο μας έφτασαν, από μια εταιρία «χορηγό», την Τετάρτη 6/5/2020 (με το άνοιγμα των σχολείων δηλαδή), μόνο 4 τάμπλετ,  που φυσικά δεν μπόρεσαν να καλύψουν καμία απολύτως ανάγκη!

Στη σύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία τα ποσοστά συμμετοχής ήταν πολύ μικρά και διαπιστώσαμε ότι τα περισσότερα παιδιά από αυτά που έμπαιναν στην πλατφόρμα, κυρίως είχαν ανάγκη για ανθρώπινη επαφή και επικοινωνία, εφόσον βρίσκονταν σε συνθήκες εγκλεισμού! Ένας άλλος λόγος για τη μειωμένη συμμετοχή ήταν ότι το ΥΠΑΙΘ ποτέ δεν έδωσε σαφή οδηγία προς τα φροντιστήρια, που μετακίνησαν αυθαίρετα τα μαθήματά τους το πρωί, να παραμείνουν στην απογευματινή ζώνη. Γιατί άραγε;

Ως προς το μαθησιακό κομμάτι δεν υπήρχε αποτέλεσμα και αυτό είναι φυσικό, γιατί κανένα ψηφιακό «εργαλείο» δεν μπορεί να αντικαταστήσει την διά ζώσης επαφή, όπου όλοι/ες μας, μέσα από την ζωντανή αλληλεπίδραση, διδάσκουμε και διδασκόμαστε!  Αυτή είναι και η μαγεία των ανθρώπινων σχέσεων, άλλωστε!

Ήδη, έχουμε μια εβδομάδα που γυρίσαμε στα σχολεία με τα παιδιά της Γ’ Λυκείου, με αποδεκατισμένες τάξεις λόγω της χρήσης των υπεύθυνων δηλώσεων και περιμένουμε να συναντήσουμε σε λίγο και τα υπόλοιπα παιδιά των μικρότερων τάξεων.

Διαμορφώσαμε το πρόγραμμα διδασκαλίας για μα μην υπάρχει συνωστισμός και τις αίθουσες ώστε τα παιδιά να έχουν απόσταση μεταξύ τους και απόσταση από τον/την εκπαιδευτικό. Τοποθετήσαμε σε όλες τις αίθουσες συσκευές με αντισηπτικά. Κάναμε όλες τις ενέργειες για να εξασφαλίσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα μειώσουν τις πιθανότητες να νοσήσει οποιοσδήποτε από τον συγχρωτισμό. Ενώ εσείς έχετε τη δυνατότητα, στην περίπτωση που υπάρχει στην οικογένειά σας άτομο που ανήκει σε ευπαθή ομάδα, να μην έχετε φυσική παρουσία στο σχολείο, εμείς δεν την έχουμε. Είμαστε και πάλι εκεί όπου μπορούμε να προσφέρουμε! Δεν διαμαρτυρόμαστε, δεν γκρινιάζουμε απλά σας εξηγούμε…

Τώρα προκύπτει το θέμα της ζωντανής αναμετάδοσης της διδασκαλίας. Δεν σας κρύβουμε ότι έχουμε σοβαρό προβληματισμό για μια σειρά θεμάτων. Προκύπτουν ερωτηματικά σχετικά με παιδαγωγικές αρχές, για ζητήματα δημοκρατίας και ατομικών δικαιωμάτων, για την ποιότητα των σχέσεων μεταξύ διδασκόντων-διδασκομένων, για τις ψυχολογικές συνέπειες που θα προκύψουν στους εμπλεκόμενους. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς πολλές γνώσεις ψυχολογίας ή κοινωνιολογίας για να καταλάβει αυτό που έχουν καταδείξει επιστημονικές έρευνες: ότι όταν οι άνθρωποι ξέρουν πως γίνονται αντικείμενα παρατήρησης η συμπεριφορά τους αλλάζει, χάνεται ο αυθορμητισμός και η φυσικότητα που είναι βασικά στοιχεία των ανθρώπινων σχέσεων…

Αγαπητοί γονείς και αγαπημένα μου παιδιά,

Κάποιοι λένε ότι φοβόμαστε να εκτεθούμε γιατί νιώθουμε ανεπαρκείς! Μα εκτιθέμεθα καθημερινά μέσα στις τάξεις και εσείς μας αξιολογείτε συνεχώς για την επιστημονική  μας κατάρτιση και την παιδαγωγική μας επάρκεια. Και έτσι πρέπει να γίνεται, διότι εσείς είσαστε οι αποδέκτες της δουλειάς μας! Είσαστε ίσως οι κατ’ εξοχήν αρμόδιοι για να μας κρίνετε! Μας γνωρίζετε ήδη, λοιπόν και άρα γιατί να φοβηθούμε κάτι τέτοιο; Αλλά σκεφτείτε, ότι μέσα στις τάξεις δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες δυνατότητες. Και εμείς, ως δάσκαλοι πρέπει να προστατέψουμε όλα τα παιδιά και κυρίως εκείνα που αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες!

Οι τάξεις είναι ομάδες δυναμικές και σε κάθε μια από αυτές αναπτύσσεται ένας ιδιαίτερος κώδικας επικοινωνίας με βάση τις προσωπικότητες που τις απαρτίζουν και τις ανάγκες των μελών τους. Αυτοί οι κώδικες πολύ συχνά, στην «εξω-ομάδα» μπορεί να φαντάζουν παράξενοι ή ακόμα και ακατάλληλοι. Οι νέοι είναι απρόβλεπτοι πολλές φορές και αυτό το θυμόμαστε όλοι/ες από την δική μας εφηβεία. Οι τάξεις είναι ζωντανοί οργανισμοί και αποτελούνται από ζωντανούς ανθρώπους, με τις δικές τους απόψεις, με τα δικά τους συναισθήματα, με τους δικούς τους τρόπους έκφρασης. Πρέπει όλα αυτά να γίνουν «δημόσια»;

Αλλά ακόμα και εάν δεν είχαμε τους παραπάνω προβληματισμούς ή και τις βεβαιότητες, τη ζωντανή αναμετάδοση πρακτικά δεν μπορούμε να την υποστηρίξουμε σε ένα σχολείο όπου κανένας υπολογιστής δεν διαθέτει κάμερα και μικρόφωνο και με 4 τάμπλετ που δεν επαρκούν για όλες τις τάξεις. Με τα κινητά μας τηλέφωνα λένε κάποιοι. Πώς; Στο δικό μας σχολείο το wifi δεν καλύπτει τον επάνω όροφο, που είναι οι αίθουσες της Β’ και Γ’ Λυκείου!

Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε πλέον, ούτε τη σύγχρονη εξ αποστάσεως διδασκαλία για όσα παιδιά δεν θα έρθουν στο σχολείο λόγω covid-19, διότι λόγω των συνθηκών (μαθήματα σε βάρδιες), είμαστε καθημερινά στο σχολείο από νωρίς το πρωί έως αργά το μεσημέρι. Αλλά επειδή νοιαζόμαστε πραγματικά, για όλους τους μαθητές/τριές μας θα εξακολουθήσουμε να ανεβάζουμε υλικό στις η-τάξεις και θα είμαστε πάντα στο πλευρό σας όποια στιγμή μας χρειαστείτε!

Ας μην αφήσουμε κανέναν και τίποτα να διαταράξει την αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης που έχουμε χτίσει, στην προσπάθειά μας να φτιάξουμε ένα καλύτερο δημόσιο και δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά! Μαζί πορευτήκαμε στις διεκδικήσεις για το κτιριακό, μαζί για την θέρμανση, μαζί για να έχουμε καθηγητές/τριες ειδικότητας σε όλα τα μαθήματα! Αυτή την παρακαταθήκη να την διαφυλάξουμε!

Το «τί Εκπαίδευση θέλεις;» σημαίνει «σε ποιόν κόσμο θέλεις να ζήσεις;». Αυτό λέει ο φίλος και συνάδελφος Λευτέρης Παπαθανάσης και συμφωνώ απόλυτα!

Και παραφράζοντας τους στίχους του Ζακ Πρεβέρ, σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, ΜΑΖΙ

«Με κιμωλίες όλων των χρωμάτων
Πάνω στον μαυροπίνακα της δυστυχίας
(ΘΑ) Ζωγραφίσουμε το πρόσωπο της ευτυχίας»…

Σας χαιρετώ και εύχομαι να ανταμώσουμε σύντομα στο φυσικό μας χώρο, που είναι το σχολείο!

Με την αγάπη μου

Η Διευθύντρια

Κριπαροπούλου Αντιγόνη

Γενικό Λύκειο Καρέα blog

Xρόνια πολλά, γεμάτα υγεία και χαρούμενες στιγμές στις μητέρες όλου του κόσμο !!!!

Αντίστροφη μέτρηση για το άνοιγμα των σχολείων οδηγίες από ΕΟΔΥ / Υπεύθυνη δήλωση μη παρακολούθησης μαθημάτων

COVID 19 πληροφορίες για τα σχολεία 

Διαδικασία καθαρισμού επιφανειών στο σχολικό περιβάλλον

Checklist για δασκάλους 

Checklist για εφήβους 

Checklist  για γονείς τελικό (2)

Υπεύθυνη δήλωση για μη παρακολούθηση μαθημάτων στο σχολείο 

Καλούνται οι γονείς και κηδεμόνες των μαθητών/τριών όλων των τάξεων,  που δεν θα παρακολουθήσουν τα μαθήματα στο σχολείο από τη Δευτέρα 11 η 18 Μαΐου, για τους λόγους που αναφέρονται στις ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας (είτε ανήκουν οι ίδιοι/ίδιες σε ευπαθή ομάδα είτε συγκατοικούν με άτομα που ανήκουν σε ευπαθή ομάδα), να αποστείλουν σχετική υπεύθυνη δήλωση (συμπληρωμένη και υπογεγραμμένη) στο e–mail του σχολείου (mail@lyk-karea.att.sch.gr ) έως και τη Δευτέρα 11 Μαΐου. Δείτε σχετικό υπόδειγμα εδώ .

Σχετικά με την «επαναλειτουργία» των σχολείων μας.( επιστολή από γονέα )

Με το χρόνιο αποτύπωμα πλέον στο μυαλό μου , όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας- λειτουργίας και οργάνωσης   (φροντιστήρια, Λύκειο, Πανεπιστήμιο, συλλόγους γονέων, ένωση γονέων,  σχολικές επιτροπές….) θεωρώ ότι έχω δικαίωμα να εκφράσω δημόσια την ταπεινή μου γνώμη σχετικά με την «επαναλειτουργία» των σχολείων μας.

Όποιος, λοιπόν,  στοιχειωδώς γνωρίζει τις υποδομές των εκπαιδευτικών μας συγκροτημάτων, την εκπαιδευτική λειτουργία,  την συμπεριφορά και την αποτελεσματικότητα της λειτουργίας αυτής τέτοιες εποχές,  ενδεχομένως θα θεωρούσε γελοία τη συζήτηση που διεξάγεται για τη λεγόμενη επαναλειτουργία των σχολείων, για την αναπλήρωση της ύλης και διάφορα τέτοια φαιδρά. (εξαιρώ την Γ’ Λυκείου για προφανείς λόγους βασίζετε στο φροντιστήριο .για να συμμετάσχει στην πιο αξιοκρατική!!!!  αλλά και αντί εκπαιδευτική διαδικασία λες και οι εκπαιδευτικοί των ΑΕΙ δεν θα μπορούσαν να δώσουν κατευθύνσεις  ποιος και προς τα πού θα συνεχίσει…)

Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό και εγκυμονούσε κινδύνους.

Αναρωτιέμαι τι κρύβεται πίσω από την ανόητη αυτή επιμονή. Είναι μια ακόμα επικοινωνιακή κατασκευή μέσα στις τόσες που καθημερινά αντικρίζουμε ή κάτι πιο επικίνδυνο που φοβάμαι ακόμα και να εκστομίσω; Ποιος επωμίζεται το τεράστιο ρίσκο που κρύβει μια τέτοια επιλογή; Η αντίθετη γνώμη των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν λήφθηκε υπόψη. Εντάξει αυτοί λαϊκίζουν είναι το γνωστό επιχείρημα. Ωραία. Η αντίθετη, όμως, άποψη σύσσωμης της εκπαιδευτικής κοινότητας; Και αυτοί λαϊκίζουν; Και τα συλλογικά όργανα των εκπαιδευτικών και οι ομοσπονδίες γονέων; Κάθε αντίθετη άποψη;  Όλοι ενοχοποιούνται από τα μίσθαρνα ΜΜΕ, τα οποία γλείφουν αυτόν που τους δίνει το κόκκαλο; Και από τα γνωστά δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, που αυτές τις μέρες επαναλαμβάνουν με κραυγαλέα έλλειψη φαντασίας και αντιαισθητικό τρόπο την κυβερνητική γραμμή. Εγώ είμαι το κράτος και εγώ αποφασίζω λοιπόν;

Εντάξει ακούμε τους επιστήμονες  λένε. Προσωπικά σέβομαι την επιστήμη και τους επιστήμονες με ήθος σε βαθμό παρεξηγήσεως. Συντεχνιακού τύπου  μπορεί κάποιος να πει, καθώς δουλεύω  μαζί τους πολλά χρόνια , εκεί ανήκω. Ευγνωμονώ και τον κύριο Τσιόδρα και την επιτροπή που κάνουν σωστή και σκληρή δουλειά σε αντίξοες συνθήκες και δεν υπεισέρχομαι στις κομματικές  τους επιλογές. Μπράβο τους. Ως εδώ όμως.

Η επιστήμη δεν είναι ουδέτερη πολιτικά. Αυτό τουλάχιστον το γνωρίζουν όλοι από τον προηγούμενο αιώνα, όταν η επιστήμη υπηρέτησε απάνθρωπες πολιτικές επιλογές. Μήπως ξεχάσαμε ποιοι υπηρέτησαν την  ναζιστική ευγονική; Κορυφαίοι γερμανοί επιστήμονες. Μήπως ξεχάσαμε τον Ρ. Οππενχάιμερ και το σχέδιο Λος Άλαμος της πρώτης ατομικής βόμβας; Τις βόμβες Ναπάλμ, τον βιολογικό πόλεμο, τα βλαστησιοκτόνα στο Βιετνάμ ποιοι τα σχεδίασαν; Σωρεία παραδειγμάτων μπορεί κάποιος να ανασύρει για να αποδείξει ότι η επιστήμη δεν είναι διόλου ουδέτερη πολιτικά.

Και κάτι άλλο για εδώ. Στην αρχή οι επιστήμονες προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι οι μάσκες δεν είναι απαραίτητες. Τότε που δεν υπήρχαν ούτε για το προσωπικό υγείας με μια μάσκα μιας χρήσης περνούσαμε 3- 5 μέρες  και οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί έκαναν πειρατείες. Αργότερα τα πράγματα διορθώθηκαν κάπως και οι μάσκες άρχισαν να είναι χρήσιμες. Τώρα, πλέον, που παράγουμε και μεις ίσως και να γίνουν και υποχρεωτικές. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα παιδιά: επικίνδυνα στην αρχή για μετάδοση, αργότερα λιγότερο και σήμερα σχεδόν ακίνδυνα. Πρόοδος της έρευνας θα μου πείτε. Εντάξει. Μην ξεχάσουμε, όμως, και τα εμβόλια του Η1Ν1 ούτε τις διαχειριστικές ανοησίες που στοίχισαν ζωές σε προηγούμενες πανδημίες. Μην μας στοιχίσουν και τώρα;

Το δε  Υπουργείο Παιδείας Μετά τα ατελείωτα επικοινωνιακά και μικροπολιτικά παιχνίδια με τα τάμπλετ, την ύλη, τα ανύπαρκτα πλαίσια για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση ,την μη ανακοίνωση ημερομηνίας και πρόγραμμα  των πανελληνίων εξετάσεων την πιο παλιά ψήφιση του νομοσχεδίου για την αναγνώριση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων,  έρχεται τώρα να νομοθετήσει νύχτα ένα νομοσχέδιο   σε βάρος των μαθητών- εκπαιδευτικών που οι πολίτες είναι κλεισμένοι στο σπίτι και πιεσμένοι ψυχολογικά, εδώ και πάνω από ένα μήνα. Αλήθεια θα είναι ανεύθυνοι οι εκπαιδευτικοί ή οι μαθητές η οι γονείς αν προσπαθήσουν να ακουστεί η φωνή τους; Ή το Υπουργείο που θυσιάζει την πειθαρχία και τους κόπους του ελληνικού λαού και της νεολαίας, για μικροπολιτικά οφέλη και να περάσει ξανά κυριολεκτικά νύχτα ένα νομοσχέδιο 

Φαίνεται ότι η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., σχεδιάζει για εμάς χωρίς εμάς, αλλά και δεν νοιάζεται για την αποδοχή των «προτάσεών» της από τα μέλη των  εκπαιδευτικών κοινοτήτων Είναι όμως ενδεικτικό των ιεραρχήσεων, των ιδεοληψιών και των προτεραιοτήτων της ηγεσίας. Και αποκαλυπτικό του αποτυπώματος που φιλοδοξεί να αφήσει στην εκπαίδευση:

Απελπιστικά λίγο, κοντόθωρο, αναχρονιστικό

Θα πρέπει να προβούν  την άμεση απόσυρση του εν λόγω «πολυνομοσχεδίου»και την έναρξη ενός θεσμικού, σοβαρού και ουσιαστικού διαλόγου για όλα τα θέματα της Εκπαίδευσης.- παιδείας .

Παράλληλα, ας αρχίσει η κυβέρνηση να προετοιμάζεται, ώστε να είναι έτοιμα τα σχολεία από Σεπτέμβρη. Γιατί τότε δεν θα υπάρχει η «δικαιολογία» του αιφνιδιαστικού της πανδημίας.

 Εξάλλου αν τόσο αγωνιούν για την κάλυψη της ύλης υπάρχουν χίλιοι και ένας τρόπος να καλυφθεί. Ας αναφέρουμε τον έναν τρόπο: να ξεκινήσει κανονικά η  νέα χρονιά με τους εκπαιδευτικούς στη θέση τους και να μην χάνονται ώρες, μέρες και ακόμα μήνες στην αρχή της κάθε χρονιάς.

Το κράτος θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε να μειωθεί ο αριθμός μαθητών ανά τμήμα. Θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε να υπάρχουν καθαρίστριες να είναι πλήρους απασχόλησης, να βρίσκονται στους σχολικούς χώρους σε όλη τη διάρκεια λειτουργίας τους και να έχουν στη διάθεσή τους όλα τα απαραίτητα υλικά και εξοπλισμό.  

Θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε να υπάρχουν σε όλα τα σχολεία μόνιμοι σχολικοί φύλακες , βοηθητικό – διοικητικό προσωπικό ώστε να βοηθούν στην εύρυθμη λειτουργία

Θα πρέπει να μεριμνήσει ώστε όλοι οι σχολικοί χώροι να πιστοποιηθούν αναφορικά με την υγιεινή και την ασφάλεια μαθητών και προσωπικού.

Γιατί τα σχολεία δεν είναι παιδοφυλακτήρια για εργαζόμενους γονείς, αλλά χώροι μάθησης, χαράς και δημιουργίας . Μέσα σε αυτήν την κατάσταση ας αναδείξουμε στην κοινωνία το όραμα μας για το σχολείο που αξίζει στους μαθητές μας.

Δε συμφωνούμε με πειράματα!                         ΑΝΟΣΊΑ  η  ΑΝΟΗΣΊΑ ???

Τα σχολεία πρέπει να ανοίξουν, αλλά πρέπει να ανοίξουν σωστά και υπεύθυνα!

Το νομοσχέδιο που εισάγει προς ψήφιση το Υπουργείο Παιδείας, βάζει σε καραντίνα , δημόσιο σχολείο - εκπαίδευση

Μέσα στην πανδημία και ενώ το κύριο μέλημα όλων είναι πώς θα επανέλθουμε στην κανονικότητα του σχολείου, πώς θα αποκατασταθεί η εκπαιδευτική διαδικασία, τι θα γίνει με την ύλη, τι θα γίνει στο σχολείο το Σεπτέμβριο, το Υ. Παιδείας φαίνεται έχει άλλες ανησυχίες, άλλη ατζέντα. Βρήκε την κατάλληλη ώρα !!!. Φαίνεται να λειτουργεί όπως ο κλέφτης. Χτυπά την ώρα που λείπουν οι νοικοκυραίοι.

 Το νομοσχέδιο που εισάγει προς ψήφιση το Υπουργείο Παιδείας, δεν διορθώνει σε καμιά περίπτωση τα χρονιά προβλήματα  στο δημόσιο σχολείο - εκπαίδευση αλλά  αντίθετος   : 

     Αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα στο δημοτικό σχολείο από 22 σε 26 (τι κι αν ακόμα συζητούμε για το πώς θα μειωθεί ο αριθμός τους λόγω της πανδημίας;).

       Αυστηροποιείται η προαγωγή και απόλυση των μαθητών σε γυμνάσιο και λύκειο, δείχνοντας στους πιο αδύναμους την έξοδο από το σχολείο ή, το πολύ, μια φτηνή και πρόωρη κατάρτιση.

      Αυξάνεται πάλι ο εξεταστικός φόρτος: περισσότερα μαθήματα στις τελικές εξετάσεις και τελικά λιγότερος χρόνος διδασκαλίας. Αυτό που μετράει την αξία του σχολείου για το ΥΠΑΙΘ είναι οι εξετάσεις και όχι τα μαθήματα.

     Επανέρχεται η τράπεζα θεμάτων στο γενικό λύκειο, η χαρά των φροντιστηρίων. Υπενθυμίζουμε τον εξαπλασιασμό των μεταξεταστέων και την κατά 20% αύξηση των φροντιστηρίων, στην πρώτη της εφαρμογή

    Αυξάνονται τα πρότυπα σχολεία και θεσμοθετούνται περισσότερες εξετάσεις εισαγωγής και σκληρή αξιολόγηση. Αριστεία ίσον συνεχείς εξετάσεις, για το Υπουργείο.

       Θεσμοθετείται η εξωτερική αξιολόγηση των σχολείων, ακόμα και με βάση τις επιδόσεις των μαθητών, με στόχο την κατηγοριοποίησή τους.

Επανέρχεται η κακόφημη τιμωρητική ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών και συνδέεται με την επαγγελματική τους εξέλιξη, από τη σχολική χρονιά 2021-22

.

Επιφέρεται ένα βαρύ πλήγμα στα ημερήσια ΕΠΑΛ με την καθιέρωση ηλικιακού ορίου - κόφτη τα 17 χρόνια στις εγγραφές, στερώντας από τους αποφοίτους Λυκείων τη δυνατότητα να αποκτήσουν ειδικότητα, αλλά και αποκλείοντας την επανένταξη νέων στο εκπαιδευτικό σύστημα, που το είχαν εγκαταλείψει, σε όφελος των ιδιωτικών ΙΕΚ και των υπό ίδρυση Σχολών Κατάρτισης μετά το γυμνάσιο. Σημειώνουμε ότι πάνω από το 1/3 των μαθητών των ΕΠΑΛ είναι άνω των 17 ετών.

Η διαγωγή των μαθητών-τριών θα αναγράφεται πάλι στα απολυτήρια για να ακολουθεί τον νέο και τη νέα σε όλη τους τη ζωή!

Επανέρχονται οι εξαντλητικές πολυήμερες αποβολές για τους μαθητές και μαθήτριες, αντί να προάγεται η παιδαγωγική της πρόληψης.

Τιμωρούνται με 2ετή και 3ετή αποκλεισμό οι αναπληρωτές και αναπληρώτριες που δεν αναλαμβάνουν υπηρεσία, ακόμα και αν αυτό τους ανατίθεται στη μέση της χρονιάς.

Προφανώς το υπουργείο Παιδείας, η κυβέρνηση προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την απουσία των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών τους, για να επιφέρουν αυτά τα πλήγματα στο δημόσιο σχολείο. Και δεν έχουν ακόμη εξαντλήσει το οπλοστάσιό τους. Σχεδιάζονται και έρχονται: η βάση του 10 και ο περιορισμός των εισακτέων στα Πανεπιστήμια, η ίδρυση μεταγυμνασιακών σχολών κατάρτισης, η κατάργηση των υποστηρικτικών δομών εκπαίδευσης και πολλά άλλα που έχουν ήδη εξαγγελθεί.

·               Καλούμε το Υπουργείο να αποσύρει το σχέδιο νόμου.

·         Εδώ και τώρα να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα στήριξης του δημόσιου σχολείου, να παράσχει καθολικά όλον τον απαραίτητο τεχνικό εξοπλισμό σε μαθητές και εκπαιδευτικούς, χωρίς αποκλεισμούς 

Ελπίζουμε ότι οι ζωντανές δυνάμεις της εκπαίδευσης δεν θα επιτρέψουν την επιβολή «καραντίνας διαρκείας» στο δημόσιο σχολείο και τη δημοκρατία.

Καλό μήνα !!